دارالقرآن امام شاطبی (رحمة الله علیه)
«شیخ محمّد سلامه از شاگردان شیخ احمد ندا بود. او روزهاى جمعه، سورۀ کهف را در مسجد سیّده نفیسۀ قاهره تلاوت مى‌کرد. بدین روى، برخى از مردم، ساعت‌ها راه مى‌پیمودند تا در جلسۀ تلاوت وى حاضر شوند»
. [٨٣]او در مسیر زندگى حرفه‌اى و هنرى خود، اصول موسیقى را نزد شیخ درویش الحریرى آموخت. ١«و به شهرتى دست پیدا کرد که قاریان پیش از او و حتّى احمد ندا نیز این شهرت را نداشتند. ٢باید گفت:
شهرت او از طریقى غیر از رادیو انتشار یافته بود، و ویژگى‌هاى منحصر به فرد تلاوتش در این زمینه، بسیار مؤثّر بود. او سال‌هاى طولانى، اعتقاد داشت که تلاوت قرآن در رادیو حرام است؛ امّا در سال ١٩۴٨ م تلاوت خود را درحالى‌که پیر شده، و سلامتى و صداى خوش خود را از کف داده بود، در رادیو قاهره آغاز کرد. با این حال، به مدّت چند سال، با تسلّط کامل، در برابر میکروفون به تلاوت قرآن پرداخت.
شیخ محمّد سلامه، تلاوت قرآن را در سال ١٩١٠ م شروع کرد، و با قاریان بزرگ عصر، در یک محل مى‌زیست. پس از جنگ جهانى اوّل به فلسطین سفر کرد، و چند سال، در آن سرزمین، به تلاوت قرآن مشغول شد. در آن زمان رادیو فلسطین تلاش کرد، تلاوت‌هایى از او ضبط کند؛ امّا با توجّه به این‌که او اعتقاد به حرمت پخش تلاوت از رادیو داشت، این کار انجام نشد.
به اعتقاد بسیارى از پژوهشگران، شیخ محمّد سلامه، داراى سبک مستقلّى در اداى لحنى بود، و به علاوه، از صداى ویژه‌اى که مانند آن در میان قاریان یافت نمى‌شد نیز بهره‌مند بود» . [١٧، ص ۴١]
در مورد توانایى و قدرت وى در تلاوت، حکایت جالبى نقل مى‌کنند؛ مى‌گویند: «او در یکى از شب‌هاى سال ١٩۴٧ م به همراه شیخ مصطفى اسماعیل در «حىّ عابدین» ، قرآن تلاوت مى‌کرد. شیخ، سورۀ حج را تلاوت کرد، و مصطفى سوره هود را. آن‌گاه مصطفى اسماعیل خواست تا با تلاوت قصار السّور (سوره‌هاى کوتاه) ، مجلس را به پایان ببرد؛ امّا در این هنگام، برخى از بزرگان، وارد مجلس شدند، از این‌رو شیخ سلامه، دوباره بر کرسى تلاوت نشست، و بیشتر از هفت ساعت، تلاوت کرد تا این‌که صداى اذان صبح از مساجد مجاور شنیده شد. یکى از افراد حاضر در آن جلسه با ابراز تأسّف از عدم ضبط تلاوت مذکور مى‌گفت: چنان‌که این تلاوت، از طریق ضبط کردن جاویدان مى‌شد، به عنوان یکى از ثروت‌هاى عظیم حرفۀ تلاوت، در اصول تجوید و احکام قرائت، به شمار مى‌رفت» . [۴۵]
«شاید شیخ محمّد سلامه، تنها قارى‌اى بوده باشد که در حال تلاوت، بر روى دو زانوى خود مى‌نشست، و هنگامى که از طبقۀ قرار صوت، به طبقۀ جواب، منتقل مى‌شد؛ از روى دو زانوى خود بلند مى‌گردید، و میزان بلند شدن او از جاى خویش، به اندازۀ میزان ارتفاع صوت و طبقه‌اى بود که در آن اوج مى‌گرفت.
او نظرات ویژه‌اى در خصوص تلاوت داشت، و اعتقاد صریح خود را در مورد نفى طریقۀ تلاوت مصطفى اسماعیل و عبد الباسط، به هیچ‌وجه مخفى نمى‌کرد. وى عقیده داشت: تلاوت قرآن، نیازمند صدایى قوى و پرحجم است؛ نه صدایى زیبا و منعطف. از نظر او بهترین صدا، صوت شیخ محمّد الصّیفى بود ١. وى در حالى از دنیا رفت که براى نسل‌هاى جدیدى که در آن زمان زندگى مى‌کردند، فردى ناشناخته مانده بود» . ٢[١٧، ص ۴٢]
متن متن : کتاب الزمن الجمیل / تالیف حاج امین میرزایی / صفحه ۱۱۶
دانلود ۱۱ تلاوت با صدای استاد محمد سلامه فتوّه القرّاء (١٩٨٢-١٨٩٩ م) :
۱ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره انبیاء – ۱۵ دقیقه
۲ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره انبیاء – ۵۰ دقیقه
۳ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره فصلت انفطار – ۴۲ دقیقه
۴ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره فصلت قیامت – ۵۷ دقیقه
۵ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره غافر قیامه – ۴۴ دقیقه
۶ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره حج – ۲۹ دقیقه
۷ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره کهف – ۲۵ دقیقه
۸ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره مومنون- ۴۳ دقیقه
۹ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره نحل قصار السور – ۳۸ دقیقه
۱۰ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره نمل ذاریات – ۳۶ دقیقه
۱۱ – تلاوت استاد محمد سلامه – سوره نور – ۵۵ دقیقه
منبع:تنغیم
